35 punktów różnicy między czterema czołowymi parami przed ostatnią finałową grą. W najlepszym możliwym bowlingowym scenariuszu, czyli rywalizacji do ostatniej ramki, w szóstym turnieju cyklu Poland Bowling Tour 2021 w Suwałkach zwyciężyli Tomasz Żukowski i Wojciech Górski.

- Panowie biorąc pod uwagę doświadczenie i staż bowlingowy, uważaliście się przed turniejem za faworytów do zwycięstwa?

- Wojtek: Nie uważaliśmy się za faworytów. Po 5. miejscu w eliminacjach chcieliśmy być w trójce.

- Tomek: No nawet jeśli uważaliśmy się za faworytów, niech wszyscy zobaczą, jak zaczęliśmy turniej. Od wyniku 1222 pkt. w eliminacjach. Przyznam szczerze, że we wtorek byłem jeszcze myślami podczas Turnieju Eliminacyjnego do Kadry Polski i nie spodziewałem się, że po trudnych smarowaniach w Łodzi spotka mnie jeszcze trudniejsze i to u mnie w domowej kręgielni.. cha.. cha...

- No właśnie a propos smarowania, to akurat wyjątkowo nie przygotowane przez organizatora, tylko takie mieliście w maszynie w Suwałkach. Czyli wychodzi na to, że lubice takie trudne smarowania w swoich lokalnych zawodach...

- Wojtek: Nie no smarowanie było totalnym zaskoczeniem. Nie znaliśmy go, bo najprawdopodobniej przed startem sezonu Suwalskiej Ligi Bowlingowej, nasz manager Adam wgrał do maszyny nowe smarowania. Pierwsze wrażenia były takie, że rozmawialiśmy między sobą, żeby je jak najszybciej z maszyny wyrzucić, che, che..

- Tomek: Dla mnie smarowanie nie ma wielkiego znaczenia, bo jak wszyscy wiedzą, gram metodą „siła razy ramię”.. cha, cha… Ale trochę bardziej serio, to musiałem popracować nad swoimi kulami, żeby zaczęły w ogóle reagować na tych warunkach. W finale abralony 500 i 1000 zrobiły robotę.

- Nie wiem, czy wiecie, że przed ostatnią grą finałową czołową czwórkę par dzieliła różnica 35 punktów.

- Wojciech: Nam się trafiło akurat tak, że ostatnią finałową grę, mieliśmy na tej samej parze torów z Damianem Bobrowskim i Maciejem Dąbrowskim, którzy zajęli drugie miejsce. Nie wiedziałem kompletnie, jaka jest sytuacja punktowa, ale czułem, że jesteśmy z nimi blisko. Oko uciekało często na ich monitor. Na dodatek kolega Tomek dyskretnie za plecami przypomniał mi, że gram 9. ramkę, więc po wszystkich zamkniętych w tej grze, właśnie otworzyłem tą 9-tą che.. che.. W tym momencie wiedzieliśmy, że jeśli Damian i Maciej rzucą po striku, będziemy najprawdopodobniej za nimi. Na szczęście dla nas koledzy też mieli pomyłkę, a my zaliczyliśmy ostatnią najlepszą grę finału.

- Tomek: Zupełnie nie miałem świadomości, jak staliśmy w klasyfikacji. Przyznam, że atmosfera turnieju była tak rodzinna, że w ogóle nie czułem presji i nie interesowałem się klasyfikacją, chcieliśmy być w trójce, jak wcześniej wspomniałem. Często więcej stresu miałem podczas naszych lokalnych turniejów indywidualnych. Tutaj po prostu świetnie się bawiłem.

- No właśnie, a propos kolegów z drugiego miejsca w turnieju, oni są świetnym pretekstem do pytania, jak to się dzieje, że w Suwałkach jest takie liczne grono grających w lidze i Waszych turniejach? Chętnych ciągle przybywa i to dobrze grających, jak widać na załączonym obrazku. Wy jesteście praktycznie od początku bowlingu w Suwałkach, to jakie macie odczucia w tym temacie?

- Wojciech: Myślę, że działania naszego Stowarzyszenia Bowlingowego od co najmniej 9 lat przynosi swoje efekty. Jeździmy na zawody, piszemy o tym na naszym fan page’u klubowym. Później wspominają o tym lokalne media elektroniczne i dzięki temu nowe osoby mają informację o tym, że w bowling mogą grać wszyscy. Może to być super przygoda, zabawa i mnóstwo sportowych emocji. Takie turnieje, jak PBT też na pewno nam pomagają w promocji bowlingu. Bo wiadomo, że jak w turnieju nowicjusze mogą ograć bardziej doświadczonych graczy, to jestem przekonany, że będzie ich to motywować do dalszej gry i treningów.

- Tomek: Trzeba dodać, że gra w bowling i spotkania na kręgielni to jest jedna z największych atrakcji na towarzyskie spotkania w mieście. Poza tym trudno mi to wytłumaczyć. Teraz się zastanawiam i naprawdę nie wiem. Być może to kwestia atmosfery u nas na lidze i w turniejach, bo jeśli ktoś nowy dołącza do naszej ligi, to raczej już z nami zostaje. Naprawdę pojedyncze osoby na przestrzeni 10 lat u nas przestały grać w bowling. Nie wiem. Magia naszego Stowarzyszenia być może.